Мамлакат иқтисодиёти, ижтимоий-сиёсий ва маданий ҳаётда туб
ўзгаришларнинг амалга оширилиши, бозор иқтисодиётига ўтиш натижасида давлат
бошқарувининг маъмурий-буйруқбозлик усулидан бугунлай воз кечилиб, демократик
қадриятлар ва тамойилларга хос бўлган бошқарув усулларига ўтилди. Давлат
бошқарувини эркинлаштириш ислоҳотлари мамлакатдаги раҳбар кадрларни
тайёрлаш ва танлаш мезонлари, уларнинг мазмун-моҳиятини ҳам тубдан ўзгаршади.
И.А.Каримов айтганидек, мустакиллик йилларида “янги давлат барпо этишда
миллий ва умуминсоний қадриятлар руҳида тарбияланган, мамлакатимизни
модернизация қилиш ва замонавий демократик жамият қуриш йўлидаги мураккаб ва
кенг кўламли вазифаларни ҳал этишга қодир бўлган янги авлод кадрларини тайёрлаш
масаласи муҳим принципиал ва ҳал қилувчи аҳамиятга эга” бўлиб қолди.
